ديانت بهائي كودك را نه شكل  رقيق شده و نه اندازه كوچك شده انسانهاي بزرگسال مي داند ، نه او را كاغذي سفيد و در نقطه صفر مي داند و نه اينكه او را منبع نقاطي كه بايد توسط بزرگسالان جنبه هاي شر و پليد آن تطهير و پاك گردد .
ديانت بهائي اطفال را حائز حقوق اساسي دانسته و اين حقوق را در طي اوامر و احكام و تعاليم مباركه تبيين نموده است و اگر چه در طي يكصد سال اخير مكاتب فكري مدعي حقوق كودك در عالم به وجود آمده و داعيه نوآوري و نوانديشي در اين زمينه را دارند ولي با جستجو در آثار مباركه واضح مي گردد كه مترقي ترين ديدگاهها در خصوص كودك و منطبق ترين آنها در ارتباط با خصائص كودك را طلعات قدسيه در اين امر ، ارائه نموده اند همانگونه كه در ظهورات قبل نيز مترقي ترين ديدگاههاي تربيتي توسط اديان در هر زمان ارائه گرديده است.

حق تعليم و تربيت