« موسيقي هنري مؤثر و الهي است. غذاي روح و جان است در اثر قدرت و جاذبه آن روح انساني اعتلاء حاصل نمايد. موسيقي را كيفيت شگفت‌انگيزي است كه قلوب اطفال را شديداً متأثر سازد زيرا دلهاي آنان پاك و طيّب است و الحان را تأثير عظيمي در آنهاست.»

عبدالبهاء

أخيراً در گزارشات اينترنتي خبر جالبي منتشر شد كه خلاصه آنرا ذيلاً ملاحظه مي‌كنيد:
عنوان اين گزارش «ويلون نوازي در مترو»  و داستان از اين قرار بود كه ويلونيست جواني در يك صبحگاه سرد ماه ژانويه، در ايستگاه متروي واشنگتن دي سي ظاهر شد و شروع به نواختن شش قطعه از پيچيده‌ترين و عاليترين قطعات باخ کرد كه جمعاً 45 دقيقه به طول انجاميد. در نخستين ساعات صبح هزاران نفر براي حضور در محل كارشان به سوي مترو هجوم آورده بودند. در دقيقه سوم نوازندگی مرد ميان‌سالي متوجه او مي‌شود و چند ثانيه‌اي براي شنيدن توقف مي‌كند امّا بعد با عجله راه خود را پيش‌مي‌گيرد و محل را ترك مي‌كند. در دقيقه چهارم، خانمي بدون توقّف يك دلار در كاسه‌اش مي‌اندازد و به سرعت بسوي مقصدش مي‌شتابد. چند دقيقه بعد مردي براي شنيدن موسيقي به ديوار تكيه مي‌دهد ولي ناگهان با نگاه به ساعتش محل را با عجله ترك مي‌كند.
به اين ترتيب در طول 45 دقيقه‌اي كه آن مرد مشغول نوازندگي است تنها شش نفر، اندكي توقف مي‌نمايند بي‌آنكه با دقت و بطور كامل نواهاي موسيقي را بشنوند. بيست نفر انعام خود را در كاسه‌اش مي‌ريزند بي‌آنكه مكثي كرده باشند و جمعاً مبلغ 32 دلار در كاسه ريخته مي‌شود. در ميان انبوه رهگذران تنها چند كودك خردسال جذب ويلونيست مي‌شوند و مي‌خواهند بايستند و هنرنمائي او را ببينند و از موسیقی اش لذت ببرند ولي مادرانشان كشان كشان دستهايشان را گرفته به زور آنها را از محل دور مي‌كنند. در خاتمه اجرا هيچ خبري از ابراز احساسات و تقدير تماشاگران مشاهده نمي‌شود و كسي هم او را نمي‌شناسد.
در واقع اين ويلونيست كسي جز چاشو ابل (يكي از بهترين موسيقيدانان جهان) نبود. اين موسيقيدان پيچيده‌ترين قطعات باخ را كه براي ويولن نشوته شده بود و از ارزش اجرائي آن 5/3 ميليون دلار بود مي‌نواخت. جاشوابل دو روز قبل در يكي از تئاترهاي شهر بوستون كنسرت داشت و تمام بليطهايش پيش‌فروش شده بود و متوسط قيمت هر بليط يكصد دلار بود.
سناريوي اجراي اين قطعات در ايستگاه مترو توسط واشنگتن پست نوشته شده بود و علّت آن پژوهش اجتماعي براي سنجش توان شناسائي، سليقه و تشخيص اولويتهاي مردم بود.
در آخر چنين نتيجه‌گيري شده است كه آيا افراد در شرايط معمولي و ساعات نامناسب قادر به مشاهده و درك هنر و زيبائي هستند؟ آيا لحظه‌اي براي قدرداني از آن توقف مي‌كنند؟ آيا قادر به تشخيص نبوغ هنرمندان در شرايطي غير منتظره مي‌باشند؟
از جمله نتايجي كه در انتها ثبت شده است اينست كه اگر ما لحظه‌اي فارغ نشينيم كه توقف كنيم و به هنر يكي از مشاهير موسيقي جهان گوش فرادهيم چه چيزهايي مشابه ديگري را از دست مي‌دهيم. (نقل و ترجمه Effective club))
نتيجه ديگري كه اين ماجرا مي‌توان اتخاذ كرد اينست كه : بيش از همه اين اطفال بودند كه جاذبه موسيقي و موسيقي‌دان آنها را جذب نمود و اگر فشار مادرانشان نبود ترجيح مي‌دادند كه در كنار ويلونيست بمانند و خود را غرق در استماع و مشاهده كنند. بيان معروفي از مسيح به اين مضمون نقل شده است كه «كونوا كالاطفال» (سعي كنيد همانند بچه‌ها باشيد)، «تا چون كودكان پاك و منزه نگرديد قابليت ورود به ملكوت الهي را نخواهيد داشت» شواهد متعدد نشان مي‌دهد كه بين پاكي و صفاي قلب اطفال و تأثير موسيقي رابطه مستقيم وجود دارد.
مطالعات جديد، به ويژه در امريكا و ژاپن نشان مي‌دهد كه موسيقي در دوره جنيني تأثير مي‌نهد. در يكي از مطالعات 20 مادر حامله را در هفت ماهگي به دو دسته 10 نفره تقسيم كردند؛ به دسته اول توصيه شد كه هر روز داستان كودكانه‌اي را كه به صورت سرود تنظيم شده بود ، با صداي رسا بخوانند و به گروه دوم توصيه نمودند كه چنين عملي انجام ندهند، بعد از وضع حمل اين مادران، مشاهده گرديد كه نوزادان متعلق به گروه اول در مواقع بيقراري با شنيدن صداي ضبط شده مادرشان كه همان سرود را مي‌خواند آرام مي‌گرفتند و احساس امنيت مي‌كردند ولي پخش اين صدا براي نوزادان گروه دوم بي‌تأثير بود نكته جالب اين بود كه حتي وقتي سرود مذكور توسط پرستاران شيرخوارگاه خوانده مي‌شد تأثير صداي مادران نوزادان گروه اول را نداشت.
در تحقيقات بعدي در امريكا پستانكهائي ساختند كه به مدار الكترونيكي بسته متصل بود و هنگاميكه نوزاد شروع به مكيدن آن مي‌نمود نقش كليد كانالهاي تلويزيوني را بازي مي‌كرد. نوزادان به زودي آموختند كه با تغيير ريتم لب، مي‌توانند داستانهاي موزيكال مصور ديگري را مشاهده كنند. وقتي به داستان موزيكالي كه مادرانشان آنرا در دوره جنينيشان خوانده بود رسيدند، ريتم لب را ثابت كردند و براي مدت طولاني به ان توجه نمودند و موسيقي آنرا شنيدند ولي اين آزمايش روي گروه دوم نوزادان بي‌اثر بود.
در مطالعات جديدتر علاوه بر ارتباط موسيقائي مادر با جنين پدران را نيز مورد پژوهش قرار داده‌اند و معلوم گرديده است كه جنين در ماههاي واپسين قبل از تولّد صداي پدر را به علت فركانس كمتر (صداي بمتر) و سهولت عبور از مايه آمنويتيك كه در كيسه‌اي جنين را احاطه مي‌كند بهتر از صداي مادر مي‌شوند. در يكی از آزمايشات به اين نتيجه رسيده‌اند كه پدران دور از خانواده مانند خلبانان و رانندگان كاميونها در ارتباط عاطفي با نوزادانشان با مشكل مواجه مي‌شوند و نوزاد زمان طولاني‌تري براي شناختن و در آغوش‌گيري پدر لازم دارد. در اين مطالعه معلوم گرديد كه پدران در صورت صحبت و خواندن براي جنين در مواقعي كه در خانه هستند، مي‌توانند اين زمان را كوتاهتر كنند و نوزاد را در زمان كوتاهتري بدون مقاومت در آغوش بگيرند.
نتيجه اينكه حس شنوائي جنين قبل از حس بينائي به كار مي‌افتد و جنين نسبت به زمزمه مناجات و اشعار پدر و مادر عكس‌العمل مثبت نشان مي‌دهد و اين امر در پرورش حس شنوائي و زمينه‌سازي آموزش موسيقي بعدي مؤثر واقع مي‌شود. و بر عواطف و احساسات نوزاد نيز تاثیر میگذارد. در اينخصوص مركز ميثاق امر بهائي به زنان باردار بهائي توصيه مي‌فرمايد كه مرتباً غزليات و مثنويات عرفاني بهاءالله را براي دوره جنيني و بعد از زايمان بخوانند و اين عمل را به عنوان راهكار مناسبي جهت رفع نيازهاي عاطفي و پرورش روحاني دوره جنيني و شيرخوارگي توصيه و تاكيد مي‌نمايند. در سخن آتي اهميت و تأثير موسيقي در دوره كودكي مورد بحث قرار خواهد گرفت.

سینرا