دوست عزیز سلام منم یه مادرم نگرانی شما را درک میکنم اما فکر میکنم اولین و یا دومین باری که این الفاظ از دهان کودکتان خارج شده عکس العمل خوشایندی ( از نظر کودک) انجام داده اید که باعث تشویقش شده .به نظر من با قاطعیت و مهربانی به او بگویید که از این حرفش خوشتون نمیاد و حتی از یه چیزی که دوست دارد به عنوان تنبیه محرومش کنید و گاهی هم نادیده بگیرید اگر این روش را اعمال کنید به مرور یادش میره البته چون 4سالشه میتونه خودشو کنترل کنه ممکنه بگه من نمیخوام بگم خودش میاد تو دهنم من در اینطور مواقع به دخترم میگم جلوی دهنتو بگیر نذار این حرف بده از دهنت بیاد بیرون . منتظر پاسخ مشاور میشیم تا منم راهنمایی بشم .

با تشكر از كاربر عزيزمان كه در ذيل اين سوال نظر و تجربه مفيد خود را گذاشتند.كه روش بسيار خوبي را هم ارائه دادند. ما در اين بخش دوست داريم از نظرات و تجربيات مفيد همه كاربران عزيزمان بهره ببريم و از مشاركتشان در اين بخش و ارائه نظرات و تجربيات ارزشمندشان استقبال مي كنيم. اما روش صحیح رفتار در مقابل کودکی که کلمات زشت به کار می برد صحبت کردن و یادگیری کلمات جدید یکی از لذتبخش ترین مراحل رشد کودک برای هر پدر و مادری است . همه بیاد دارند وقتی اولین کلمه از دهان یک کودک شنیده می شود چه احساسی داریم ،برای همه تکرار می کنیم ، کودک را تشویق میکنیم تا کلمه را بگویدو ما از شنیدنش لذت ببریم.اما دیری نمی گذرد که ادامه این یادگیری ها گاهی برایمان دردسر ساز میشود. کودکان حتی قبل از اینکه توانایی بیان کلمات راداشته باشند ذهنشان شروع به یادگیری می کند. کلمات به ذهن سپرده می شود . معنای آنرا درک می کنندو می توانند بر مبنای درکی که از آن کلمه دارند رفتار کنند. برای مثال کودک کلمه ی موبایل را می شنود . موبایل را می شناسد و وقتی از او خواسته می شود موبایل را بیاورد ، اینکار را انجام می دهد بی آنکه بتواند کلمه ی موبایل را به زبان بیاورد. از این موضوع نتیجه می گیریم آنچه کودک ما در جریان رشد کلامی می آموزد همانا شنیده های اوست. همچنین منشا یادگیری کاربرد کلمات نیز همان تجربه ای است که کودک در ارتباط با آن کلمه دیده است . برای همه ی والدین اینکه کودکان مودبی داشته باشند اهمیت دارد. قبل از هر چیز والدین باید در مورد نحوه ی گفتار خود و فرهنگ گفتگوی خود و یا افرادی که با آنها معاشرت دارند بررسی و دقت کنند.البته همه می دانیم درک شناخت اشکالات خود و لزوم تغییر خود کارآسانی نیست. اما تربیت کودک به نحو صحیح مستلزم مراقبت و تربیت رفتار خود است .اولین مرحله فرزند داری این است که به عنوان والدین نقش و تاثیر گذاری خود را شناخته و نسبت به آن حساس باشیم. هر آنچه در اطراف کودک اتفاق می افتد یک پروسه ی یادگیری است . همانطور که کلمات زیبا و دلنشین را یاد می گیرد کلمات زشت، غیر مودبانه را نیز می شنود و یاد می گیرد خواه از پدر و مادر خواه از دوستان و همبازیها و یا تلویزیون و کوچه و بازار.این همان اتفاقی است که برای همه انسان ها در مراحل رشدشان افتاده است. آیا ما کلمات زشت را نشنیدیم؟ آیا آنها را به ذهن نسپردیم ؟ اما اینکه تا چد و در چه مناسبتی از آنها استفاده می کنیم و یا به هیچ وجه از آن کلمات اسفاده نمی کنیم و کنترل خود را در دست داریم به نحوه ی تربیت ما بستگی دارد. رفتار با کودک هنگامی که کلمه ی زشتی بکار می برد کاملا به سن کودک بستگی دارد . وقتی کودک تازه زبان باز کرده و فقط کلماتی که می شنود را بکار می برد و هنوز معنا و کاربرد آن را کاملا نیاموخته است ، والدین و اطرافیان باید کاملا به کودک بی توجهی کنند زیرا نحوه ی عکس العمل ما به او می آموزد که کاربرد واقعی کلمه چیست؟ در اکثر موارد این کلمات با بی توجهی ما فراموش می شوند و در کنارشان کلماتی که تایید و تشویق می شوند بخاطر کودک سپرده می شود. کودک از طریق تشویق شدن می آموزد این موقعیت خوشایند است . او نیز طالب پذیرفته شدن و مورد توجه قرار گرفتن است بنابراین تلاش می کندتا با بکارگیری کلمات خوشایند توجه و محبت و تشویق بیشتری دریافت کند. وقتی کودکان کاربرد کلمات را یاد گرفته اند مثلا وقتی عصبانی می شوند و یا می خواهند توجه ما را جلب کننداز این کلمات استفاده می کنند می توانیم وانمود کنیم کلمه دیگری را که تلفظ آن شبیه این کلمه است شنیده ایم و با گفتن کلمات دیگر موقعیت را به یک بازی و شوخی تبدیل کنیم و بجای اینکه روی آن کلمه تاکید و یا کودک را تنبیه کنیم با گفتن کلمات دیگر با کودک بازی کنیم . این بازی موجب می شودتا موضوع فراموش شود و در ضمن تعداد واژگان کودک بیشتر شود. والدین باید در چنین موقعی خونسردی خود را حفظ کرده از عصبانیت و تنبیه کودک خودداری کنند.معمولا این شیوه با کودکان 2تا 4 ساله موثر است. اما وقتی کودکان 5سال به بالا کلماتی را یاد می گیرند که در خانواده بکار برده نمی شود ، بر والدین است که بسیار جدی و ملایم از کودک بخواهند که این کلمه را تکرار نکند. ممکن است پدر و مادر گوش های خود را گرفته و بگویند من دوست ندارم چنین کلماتی را بشنوم. لطفا دیگر از کلمه استفاده نکن . چون در خانه ی ما کسی از این کلمات استفاده نمی کند.ما در خانه ی خود سعی میکنیم مودبانه صحبت کنیم و این کلمات را دوست نداریم. ممکن است کودک این کلمه را شنیده ولی کلمه مناسبتری برای ابراز مفهومی که در ذهن دارد نمی شناسد . در این حال به کودک کمک می کنیم تا کلمه مناسب و زیبا بجای آن کلمه پیدا و جایگزین کند . آخرین مطلب این است که باید بدانیم یادگیری کلمات نامناسب یکی از مراحل رشد هر انسانی است. نباید آشفته شویم و با کودک به تندی رفتار کنیم همواره باید به خاطر داشته باشیم که "کودکان نمی دانند و به همین علت مستحق نکوهش نیستند."آنچه اهمیت دارد این است که کودک در خانواده می آموزد از بین آنچه شنیده و آموخته است کدام را استفاده کند و کدام را استفاده نکند.

ممنون از پاسخ مشاور عزیز من همیشه پاسخهای شما را دنبال میکنم و استفاده میبرم . اما واقغا بچه بزرک کردن البته درست پرورش دادن چقدر سخته !!!!!

مطالعه مقاله الگو ÷ذیری کودکان هم در این زمینه مفید است که در قسمت موظفین تربیت قرار گرفته
http://www.talimvatarbiat10.info/node/728