انسان براي رسيدن به كمال احتياج به اسباب و وسايلي دارد كه همانا تعليم و تربيت است . انسان به تربيت نياز دارد . يعني تنها موجودي است كه به تربيت از آن نوع كه در جوامع انساني وجود دارد نيازمند است . تا زمانيكه تحت تربيت واقع نشود به معناي واقعي كلمه انسان نيست . انسان وجودش مجموعه اي از دو جنبه حيواني و روحاني است و بدين لحاظ حدّ فاصل نور و ظلمت است استعداد جميع مراتب را دارد مي تواند به اعلي درجة روحانيّت ارتقاء نمايد و مي تواند از حيوان هم پست تر باشد . اين است كه اهميّت و ضروريّت تربيت مشخص مي‌شود چرا كه چنانچه انسان تحت تربيت قرار نگيرد جنبة حيوانيّت او بر جنبة انسانيّت غلبه مي‌كند .