ورود کاربر
جملات تربیتی
يك سخن سودمند كه شنيدنش آرامش بخشد ،بهتر از هزاران بيان است كه از كلمات بي ثمر تشكيل شده باشد
سفرپر ماجرای جنین از نطفه تا تولد - قسمت دوم
سفر پر ماجرای جنین از نطفه تا تولد:
قسمت دوم
مواظب باش! لگد مي‌زنم‌ها!
- اگه همينطوري بزرگ شم و بزرگ شم، حتماً جام تنگ ميشه و مجبور مي‌شم از اينجا اسباب‌كشي كنم آخه ! ! چند هفته پيش سر من به اندازه (يك گردي خيلي كوچك بود) دست و پاهام به اندازه چوب كبريت. بعد سرم هي بزرگ شد و دست و پاهام(مَمْ) بزرگتر. حالا دوماهه كه اينجا هستم. هي رشد ميكنم و بزرگ مي‌شم، تو اين مدت صاحب، قلب، شش، سوراخ بيني، استخوان و خيلي چيزهاي ديگه شده‌ام. راستي مي‌دونيد؟ مي‌تونم با پاهام به ديوارهاي خانه‌ام ضربه بزنم و به مامانم علامت بدم كه من كجا هستم، حتي مي‌تونم انگشتامو تكون بدم شما چطور؟
* دكتر به مامانم گفت: «بايد مقدار غذاتون رو كم كنيد و در عوض وعده‌هاي بيشتري غذا بخوري. متوجه شديد چي گفتم غذاي كم و در عوض نوبتهاي بيشتر. سعي كن مواد پروتئيني، سبزيهاي تازه و ميوه بخوري اگه به اندازه كافي غذابخوري، در طول اين مدت كه كوچولو را به همراه داري، نبايد بيشتر از يازده كيلو اضافه وزن پيدا كني.
س: در چه زماني و چگونه بايد تربيت اطفال را شروع كرد؟
قبل از هرچيز بايد توجه داشت كه تفاوت زيادي بين تعليم و تربيت وجود داره. تعليم عبارت از انتقال معلومات و دانش از شخصي به شخص ديگر. (مثل رياضي، تاريخ، فيزيك و .... )
تربيت وجه متعالي‌تري از زندگي انسان است.
معناي تربيت در صورتي كاملاً درك خواهد شد كه همه ما به مقام انسان در عالم وجود پي ببريم.
در آثار بهائي آمده است كه انسان سرالهي است. حضرت بهاءالله مي‌فرمايند: «انسان طلسم اعظم است ولكن عدم تربيت او را از آنچه با اوست محروم نموده<<……..ما بايد هر فرد را به عنوان گنجينه‌اي در نظر بگيريم كه خداوند در آن گوهرهايي را به وديعه گذاشته كه با تربيت مي‌توان آنها را ظاهر ساخت و از آن بهره‌مند شد.
- اما سئوالي كه مطرح شد، لطفاً يكبار ديگه سئوال را مطرح بفرمائيد ....
س: در چه زماني و چگونه بايد تربيت اطفال را شروع كرد؟
حضرت عبدالبهاء مي‌فرمايند وقت مناسب و صحيح براي شروع تربيت از زمان انعقاد نطفه و بارداري مادر است. به محض انعقاد نطفه و آغاز بارداري، كودك وجود پيدا مي‌كند. والدين بايد در اوقات مختلف روز و شب به تلاوت دعا و مناجات، غزليات، ادعيه و خواندن اشعار بپردازند زيرا اين كلمات مثل آفتاب هست براي روح كودك.
رابطة دعا و روح كودك مثل باران و گلهاست. باران لطافت خاصي به گل‌ها مي‌ده و باعث طراوت و شادابي اونا ميشه.
مراسم نامگذاري من!
- فكر ميكنم حسابي سر مامان و بابا رو گرم كردم. مامان ميگه اسم من بايد با «آ» شروع شه چند تا اسم هم رديف مي‌كنه. «آنيتا» «آيدا» «آنجلا» و – مامان به ليستي كه تو دستش داره نگاه مي‌كنه و ميگه: «من هزار اسم انتخاب كردم» و شروع مي‌كنه به خوندن اونا. بابا بايد اين اسمها رو گوش كنه و هركدوم رو كه خيلي خوشش اومد يادداشت كنه، اما انگار بابا از هيچكدوم از اسمها خوشش نيومده چون هيچ اسمي رو يادداشت نكرده. يه دفعه بابا رو به مامان كرد و گفت: «اگر پسر بود چي؟ اينا كه اسم پسر نيست» و او هم شروع مي‌كنه به رديف كردن يك سري اسم پسرونه: «آلفرد» «آرتين» «آرمان» و .... صداي مامان با شنيدن اسمها بلند ميشه و او اسم دختر دوست داره
- دينگ همه چيز از نو دوباره شروع شد. مامان اسم دختر گفت و بابا اسم‌هاي پسر. بگومگو بالا مي‌گيره بالاخره به اين نتيجه مي‌رسند كه اصلاً دعواشون بي‌مورده. چرا كه هيچكدوم نمي‌دونند من پسرم يا دختر؟
دكتر مامان رو دعوا كرد
- امروز حال و حوصله درستي ندارم، همش تقصير مامانه – يه وقتايي مامانم ياد بچه‌گياش مي‌افته، تند و تند از پله‌ها بالا و پائين مي‌ره، اينور و اونور مي‌دُوه. خلاصه كاري مي‌كنه كه حالم رو بهم بزنه. يك بار خواب بودم كه يه دفعه صداي وحشتناكي اومد و من از ترس به اون طرف خونه‌ام پرتاب شدم هرچه تقلا كردم نمي‌تونستم خودم رو يك جا نگهدارم. حالم به هم مي‌خورد، صداي وحشتناكي بود، دلم مي‌خواست چيزي داشته باشم و با اون به سقف خونه‌ام بزنم و به مامان بگم كه آروم بگيره. اما من چيزي نداشتم و مامان هم به فكر من نبود شانس آوردم كه خوابيد، رفتيم دكتر خانم دكتر متوجه حال بد من شد و شنيدم كه حسابي مامانو دعوا كرد و گفت:
خانم دكتر: «شما بايد بدونيد كه سروصداي زياد و هواي آلوده براي كوچولوتون بده، سعي كنين جاهاي پرسروصدا و آلوده نريد و حركت‌هاي شديد نداشته باشيد:
دكتر مامان رو مجبور كرد كه در رختخواب دراز بكشه و مدتي استراحت كنه براي من خوب شد و دوباره خوش‌اخلاق شد.م
كودك هديه الهي
- امروز مامان خيلي سرحال بود چون خوب استراحت كرده بود. صبح كه بابا اومد و اونو سرحال‌تر از روزهاي قبل ديد خوشحال شد. مامان گفت من امروز بايد برم كلاس. بابا پرسيد كلاس چي؟ مامان گفت: يك كلاسهايي براي « بحث تربيت كودك است كه خيلي دلم مي‌خواد برم و استفاده كنم». بابا هم گفت: خيلي خوبه پس من تورو مي‌رسونم : و .... مامان به كلاس رسيد و شروع به خوندن كرد.
روي يك كاغذ خوش‌رنگ نوشته شده بود:
«... اطفال را بسيار بايد مواظبت و محافظت و تربيت نمود اين است حقيقت و شفقت پدر و مادر و الّا علف خودرو گردند....»
«حضرت عبدالبهاء»
واي چه خبره ! ! همه توي اين كلاس مامانَنْد. يك دو، سه او وَ ه..... زيادند اول چند تا دعا خوندند.... آخيش خيلي خوب يك دعايي همه با هم خوندند .
<<ای کریم این عبد را به خود وا مگذار تویی قادر و توانا.....>>
خانم مشاور يا روانشناس ، معلم مامان اينا گفت: اولين فرزند هر خونواده در حقيقت اولين هديه الهي به اون خونواده است اين هديه الهي خونه رو گرمي و صفا مي‌ده و باعث استحكام عشق و تداوم زندگي ميشه.
شما قبل از تولد كوچولوتون محيط خونه رو براي اومدن مهمون عزيز و كوچولو بايد آماده كنيد كودك علاوه بر رشد جسماني (خوراك، پوشاك، خواب، بهداشت ....) نيازهاي روحاني (ذهني ، عاطفي، اجتماعي) داره ....
محيط خونواده مهمترين محل براي رشد و اولين كارگاه تربيتي كودك محسوب ميشه و او از راه ديدن ، شنيدن ، لمس كردن، و بكارگيري ساير حواسّ در پيرامون خودش به كشف و بررسي مي‌پردازد با شنيدن شيوه گفتار، ملاحظة نحوة رفتار، چگونگي رخورد افراد خانواده با يكديگه، ياد مي‌گيره. تجربه مي‌كند عمل مي‌كنه و صفت‌ها و عادت هاي مختلف رو كسب مي‌كنه و چه بسا كه اين منش‌ها و عادت‌ها مادام العمر با او همراهند.
سئوال يكي از مادران: ببخشيد در رابطه با مسائلي كه مطرح كرديد بنظرم رسيد كه چقدر نقش مادرها پررنگه؟ و سخته.
- درسته! خيلي سخته ولي دلپذير و زيباست. مهمترين نقش رو در تربيت كودك، مادر به عهده داره: بنابه فرمايش حضرت عبدالبهاء ....
« اوّل مربي اطفال مادرانند، زيرا طفل در بدو نشو و نما، چون شاخ تر و تازه باشد، به هرقسم بخواهي تربيت تواني ....>>
سئوال : آيا دلائلي براي اين مطلب يعني نقش پررنگ مادر ميشه مطرح كرد.
- بله چقدر خوبه شما مادرهاي جوون آنقدر دقيق به اين موارد توجه داريد.
ج- اولاً ارتباط عاطفي بين مادر و فرزند، از همون لحظات اوّليه برقرار ميشه و وقتي كودك بدنيا اومد اولين صداي گريه كودك كه به گوش مادر مي‌رسه اين ارتباط برقرار ميشه، اين ارتباط عاطفي در نوع خودش بي‌نظيره. از نظر كودك، مادر يعني تغذيه، منبع حرارت و گرمي و تنها تكيه‌گاه براي امنيت و آرامش كودكه-
دوماً : مادر نه تنها پرارزش‌ترين مواد غذائي رو كه براي رشد كودك فوق‌العاده مهمّه يعني (شير مادر) رو در اختيار داره، بلكه از اون مهمتره يكي از اساسي‌ترين نيازهاي رواني كودك يعني «محبت» رو به او نثار مي‌كنه.
عشق مادر به فرزند، يكي از زيباترين و والاترين نوع عشق و محبت در جامعه انسانيه.
مشيت الهي براين قرار گرفته كه مادر، كودك رو تا حدّ ايثار و فداكاري دوست بداره و گاهاً جونش رو براي نجات اون به خطر بيندازه.
در كلمات مكنونه مباركه مي‌خونيم « قبل از خروج از بطن امّ دو چشمه شير منير، براي تو مقرر داشتم و چشم‌ها براي حفظ تو گماشتم و حبّ تو را در قلوب القاء نمودم ....»
اريك فروم روانشناس و روانكاو آلماني‌الاصل در سال 1900 ميلادي به امريكا مهاجرت كرده. كتابها (هنر عشق ورزيدن، انسان براي خويشتن) معتقده: عشق مادر نسبت به فرزند يك عشق غير مشروط و كاملاً غيرارادي‌يه. يعني براي اينكه مادري فرزندش رو دوست بداره هيچ شرطي لازم نيست. نوع جنس (پسر يا دختر بودن) رنگ پوست زيبائي. و كودك، در ابراز محبّت مادر نسبت به او اصلاً تأثير نداره و كودك از منبع سرشار و بي‌شائبه مادر برخورداره و از چشمة جوشان اون بهره‌مند ميشه.
ثالثاً- كودك به مصاحبت مادر شديداً نيازمنده. مطالعات روانشناسان درباره ناراحتي‌ها و اختلالات رواني كودكان نشون مي‌ده كه : علت بسياري از اختلالات و عدم تعادل رواني افراد، محروميت از محبت مادر در دوران كودكي بوده. در جنگ جهاني اول تعداد زيادي از كودكان خردسال رو كه والدينشان در حوادث و بيماري‌هاي ناشي از جنگ از بين رفته بودند، ناگزير به پرورشگاهها و مؤسسات تربيتي سپردند، ولي بيشتر اين كودكان بدون هيچ علت جسماني فوت كردند و پس از بررسي‌هاي لازم به اين نتيجه رسيدند كه علت اصلي: محروميت اين كودكان از نوازش‌ها و محبت‌هاي مادرانه بوده.
سئوال: آيا تحقيقاتي پيرامون عوارض ناشي از محروميت از مادر صورت گرفته؟
جواب: جالبه كه به اين نكته دقت داشته باشيم كه محروميت از مصاحبت مادر در كودكان (به نسبت مدت، موقعيّت و شرايط آن) موجب عكس‌العمل‌هاي متفاوتي ميشه مثل گريه و زاري بي‌قراري، هيجان‌هاي شديد، ناراحتي هاي گوارشي مثل تهوّع، يبوست و اسهال. حتي آسم و غيره طبق تحقيقات انجام شده محروميت از مصاحبت مادر، موجب پائين آمدن هوشبهر- كندي در سخن‌گوئي، كاهش جست‌و خيز كم‌روئي، گوشه‌گيري و گاهي پرخاشگري در كودكان مي‌شود.
تجربه نشان داده كه: محبت مادر به هنگام بيماري كودك عاملي مؤثر در اعاده سلامتي وي محسوب است.
مجري- اگر در اين بخش بخواهيم جمع‌بندي از موارد مطرح شده‌را ارائه دهيم اينگونه‌خواهد بود كه
1) حتي الامكان مادران سعي كنند كه فرزند دلبند خود را از پرارزش‌ترين مواد غذائي يعني شير مادر (مرزوق كنند) يا محروم نكنند.
2) در آغوش گرفتن. نوازش كردن و مصاحبت با كودك را حتماً مدنظر داشته باشند
3) به سهم خود سعي كنند محيط خانه سرشار از عشق و محبت باشد.
4) نكات تربيتي مربوط به دوران مختلف رشد و اصولي را كه رعايت آنها براي تربيت كودك لازم است پيوسته مطالعه نموده و مدّنظر قرار دهند.
5) مؤانست با آيات الهي را كه بنابه فرموده حضرت بهاءالله «طبيب جميع علّتهاتو ذكر من است» را فراموش نكنند.
- 3169 بازدید
ارسال کردن دیدگاه جدید