تربیت روحانی یعنی پرورش قوای روح و ایجاد عشق الهی در قلوب کودکان. یعنی تقویت و نهادینه کردن فضائل انسانی و کمالات روحانی در قلب و روح ایشان به نحوی که هم خود و هم دیگران از آن بهره مند گردند. در امر بهائي تربيت روحاني و تربيت مادّي هر دو لازم است. جانب هيچيك را نمي‌توان مهمل گذاشت امّا بايد توجه داشت كه تربيت مادّي در خدمت تربيت روحاني است. بايد به تربيت مادي پرداخت تا موجبات تربيت روحاني را فراهم ساخت. انسان بايد تندرست و توانا و توانگر باشد. مشروط براينكه صحّت و قدرت و ثروت او در راه خدمت به حقيقت انسانيت بكار افتد. تربيت را نبايد وسيله‌اي براي وصول به ثروت دانست يا به تصريح حضرت عبدالبهاء نبايد كسي را بدان منظور تربيت كنند كه «ميليونر» شود. تربيت روحاني كه اسّ اساس تربيت است مقتضي القاء محبّت الله به دلهاي كودكان است. چون عمل به احكام الهي و قبول تعاليم ديني بر طبق اصول امر بهائي بايد از دوست داشتن حقّ سايه بگيرد. تنها در چنين وضعي است كه مي‌توان از حيات روحاني اطمينان يافت. اگر تديّني تنها از وعد و وعيد مايه بگيرد يا بر پاية بيم و اميد باشد بي‌آنكه چاشني محبّت برآن زنند بيشتر به دادوستد مي‌ماند و دينداري چون بدين صورت درآيد سوداگري مي‌شود. محبّت خدا، محبّت مظهرامر اوست. به همين سبب كودكان را بايد دوستدار حق و دوستدار مظهر امر او ساخت، براي اينكه چنين بتوان كرد ابتدا بايد اين احساسِ عشق را در دل خود پرورد تا آثار آن خود به خود از ما (پدران، مادران و ...) ظاهر آيد و بردلهاي كودكان نقش بندد. آنگاه بايد زمزمة عاشقانه سردهيم با سرودها و شعرها و ترانه‌ها كه به زبان مي‌آوريم و سوز و گداز عشق را در قالب آنها فرو مي‌ريزيم و حال دل خود را بازگوئيم. اين نغمه‌ها را يك حرف و دو حرف برزبان آنها گذاريم. شامگاهان با ترنّم آثار الهی به خواب نازشان فروبريم، بامدادان با نواي جان‌افزاي مناجات بيدارشان كنيم. سرگذشتهاي دل‌انگيز از مظاهر مقدسه در حضور آنان بگوئيم و بشنويم، عشقي را كه آنان به نوباوگان داشته و آن را به اقسام مختلف در آثار خود نشان داده اند، به هر زباني و در هر مجالي بدانان برسانيم تا از اين همه قربت كه در بارگاه عزّت داشته‌اند همواره بر خود ببالند. در همة اين موارد «شرط اول قدم اين است» كه پايدار و پاي‌افشار باشيم. در شيوة خود مداومت كنيم، يعني چنان نباشد كه گاهي بر اثر هيجان آني كاري كنيم و از آن پس چنانكه گوئي رسم راه ما نبوده است آن را به يك سو نهيم و سراز جاي ديگر بدر آوريم. بايد بپذيريم كه پرورش دادن و بارآوردن كودكان آنگاه مطابق مطلوب ما تواند بود كه با تعليم دين‌داري و خداشناسي آغاز شود. (نقل و اقتباس) مقاله تربيت در آئين بهائي دكتر علي‌مراد داوودي