خرید و فروش
من و قتی از همه جا خسته می شوم و برای خود پناهی نمی یابم به دنبال دل می روم زیرا دل اماکن بسیاری برای فراموش کردن غم سراغ دارد، از میخانه گرفته تا بتخانه ، از کنیسه گرفته تا عبادتگاه.
ملائک و مقربین درگاه، به همه جا می روند و به همه این نقاط آشنایی کامل دارند. دیروز یکی از آن روزها بود که نه پناهی داشتم و نه امیدی ، ناچار دل را به کمک طلبیدم . گفت:" بیا تا ترا به مکان امنی ببرم، اما آنجا بدون هیچ تحفه و هدیه ای نمی توان رفت ". پذیرفتم و آنچه خود، عزیزش می انگاشتم با خود بردم. راه دوری رفتیم شاید کمتر از یک آن به محلی رسیدیم ؛ کجا بود و چه دیدم ، چهره ای درخشنده تر از آفتاب و بالا تر از لاهوتیان، بدون شک مالک ملکوت بود.
هنوز پا به حریم کبریائی اش نگذاشته بودم که با نگاهی گیرا فهماند چه داری ؟
گفتم : سر
گفت : چه بار سنگینی، بر خاک پای مَنَش افکن
گفتم : چشم
گفت : اگر بیناست، به جمالم افکن
گفتم : دل
گفت: این که خانه من است، به َمَنش واگذار
.............
گفتم : عقل
گفت : مزاحم مغروریست ، راهیش کن
همه اشیای نفیسم تمام شد جز "عشق" ، نمی خواستم ارزانش از دست بدهم ، با غروری عاشقانه گفتم: عشق!
از شادی چنان به هیجان آمد که از حریم کبریائي اش یک قدم فرو نهاد و به استقبالم آمد . گفت : خریداری مشتاقم، قیمت گذاری کن به چه جاهی، چه مقامی ، حاضر به معامله ای ؟
تا رفتم سر را به علامت منفی بالا ببرم، نگاهش به نگاهم پیوست ، گفت : با رضایم چه طور ؟
هر گز باورم نبود که در بازار بندگی، کالای عشقم اینقدر گر انبها باشد . دستم را گرفت و به محضر یکتائي اش برد تا نامم را در دفتر محبانش ثبت کند .
معامله انجام شد، خدا کند فسخ نشود و هر گز بر هم نخورد .
"ای دوست، در روضه قلب جز گل عشق مکار و از ذیل بلبل حب و شوق دست مدار.."